ทริป ที่ จะกล่าวต่อไปนี้เป็นทริปที่จัดขึ้นกันแบบไม่ได้ตั้งใจอีกแล้ว แต่ผลที่ออกมาถือว่าชัดเจนและอยู่ในความเหลือเชื่อ หรือว่า พูดแบบง่ายๆ เลยนะครับพี่น้องคือว่าไม่น่าเป็นไปได้ ฟลุ๊คป่าวว่ะ ทำนองนั้น แต่ที่ไปเพราะใจรักกันทั้งนั้นถึงแม้ว่าไปแล้วจะผิดหวังเล็กๆน้อยๆแต่ มิตรภาพสิครับที่ยิ่งใหญ่ 
หมู่เกาะต่างๆที่สวยงามวิ่งเรือผ่านเลยถ่ายไว้ภาพอาจจะไม่สวยเพราะว่าช่างฝีมือไม่ดี ก็ขออภัยด้วยนะครับ
การที่จะเป็นไต๋เรือที่ยิ่งใหญ่ได้ต้องมาจากความมุมานะ การรอบรู้ ความฉลาด จดจำ วางแผน ไม่ย่อท้อ โอ๊ยๆๆๆอีกเยอะแยะเล่าไปก็ไม่ลึกซึ้ง เรื่องของเรื่องในทริปนี้ผมจะเล่าถึงการตกปลาที่สิมิลัน และควบคู่ไปกับชีวิตของไต๋เรือปูจั๊กจั่นผูที่ไม่เคยยอมแพ้ และถือว่าเป็นไต๋เรือที่อายุน้อยแต่ฝีมือ รุ่นพี่ยังต้องอาย 5555+ เริ่มจะสนุกขึ้นมาล่ะสิงั้นไปชมกันต่อเลย
เป็นการนัดกันล่วงหน้าแบบนานมากสำหรับทริปนี้ ผมกำลังนั่งล้างรอกเล่นๆยามสงบศึก ก็มีเสียงเพลง นางฟ้า-บ่าววี ดังแผ่วๆแล้วก้แรงขึ้นเรื่อยๆ ปั๊ดโถ่เสียงโทรศัพท์ของกระผมเองแหละ ดูที่หน้าจอปรากฎว่าชื่อที่โทรมาคือ เพื่อนซี้ผมคนหนึ่งขี้เมาที่สุดๆๆๆ มิสเตอร์ เหี้ย !! เอ้ยยย....มิสเตอร์ แห้ง ผมก็สงสัยแระว่าต้องมีเรื่องไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้นแน่นอน กดรับสาย
กระผม " ฮัลโหล เทสๆๆ "
แห้ง " จะเทสทำกร๊วก เรอะ"
กระผม ทำหน้า ..... -"-
แห้ง "ว่างม่ายยยยย ไปสิมิลันไป "
กระผม " ไม่ค่อยว่าง จะไปวันไหน ต้องดูก่อน"
แห้ง "ต่อเช้า(พรุ่งนี้) 9.00 น เช้า "
เมื่อได้ยินดังนั้น หืดขึ้นคอครับ เป็นการบอกทริป แบบ วางแผนเตรียมตัวกันดีม๊ากมาก.....จะร้อง...เหตุผลคือว่างานยุ่งมากๆ แล้วฉ๊านนน จะทำเช่นไรผมก็ถามว่ามีใครไปมั่ง ก็ว่า มี คุณสาม กรู(แห้ง) ตากิต(น้องบ่าวกินเหล็กสตาร์ทเครื่อง) แล้ว กระผม โอ้แม่เจ้าถ้าไม่ได้ไปเสียดายตาย เพราะว่าที่จะไปก็คือ เกาะ สิมิลันๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!! ที่ๆนักตกปลาฝันถวิลหา ซึ่งยานพาหนะที่จะอาศัยไปก็คือ เรือแม่ รับส่งปูจั๊กจั่น....แหง่วววว...แล้วไปขึ้นเรือจับปูจั๊กจั่น ขอบอกว่าลำเบื่อเร้อเท่อ!!!!!!!
กระผมก็ วิ่งส้นติดหูไปขออนุญาติหัวหน้าว่า ผมขอลาไปตกปลาครับ....ลูกพี่มองหน้า.... ไปสิไปพักผ่อนบ้างงงง...โอ้แม่เจ้า..ในใจนี่เต้นตุบๆ..อยากจะไปซะเดี๋ยวนี้ เลยว่างั้น แล้วผมก็ตอบตกลง แล้วรีบจัดแจงอาวุธ เช็คกระสุน...เหยยยย ...เช็ค สายเอ็นเตรียมชุดตกน้าดิน,ชุดโสกปลากลางน้ำ,และที่ขาดไม่ได้คือชุดทอลลิ่ง พอรุ่งเช้าผมก็ผมก็บึ่งรถไปที่ตะกั่วป่าเพื่อรวบรวมพล แล้วก็นั่งรถต่อมาที่ท่าเรือทับละมุ พังงา
อ่ะๆๆๆ ได้ไปแระเรือออกแระ
เรือแม่ ลำนี้เป็นของน้าเสม ซึ่งเป็นคนที่ใจดีมากครับ..ของที่อยู่บนเรือเพื่อขายให้กับเรือลูกครับเป็น การบริการทางทะเล แต่สำหรับทีมงานไม่มีคำว่าเงินครับ ...กินไปเลยจ่ายเงินโกรธ เนื่องด้วยมีความรู้จักสนิทสนมกันมาก่อน ส่วนไต๋เรือ ชื่อน้อง เอส ครับ อายุ สิบกว่าปี17 ประมาณนี้ถ้าจำไม่ผิดใจถึงเป็นกันเอง เป็นลูกของน้าเสมมาทำหน้าที่แทนบิดา เห็นไหมครับวัยรุ่นแบบนี้สมควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
>>>เป็นการนั่งรอเรือหลุดจาก ตลิ่งแห้งครับ หาวคนละหลายดอก เสื้อทหาร ก็คือ เสือแห้ง
เสื้อแขนยาวก้านยาวก็คือ ตากิต
เสื้อแดงนั่นก็ เดย์(กระผมแหละ)
สามคนถ่าย
เมือ การรอคอยสิ้นสุดก็คือ เรือออกเดินทาง ตั้งเข็มวิ่งไปที่ เกาะสิมิลัน ไต๋เรือแม่ก็บอกกับทุกคนว่า เฮ้ยย...ลากได้นะจะวิ่งให้ช้าๆ ไม่รีบ
ได้ยินดังนั้นทุกคนก็ ชักเบ็ดทอลลิ่งออกมา พร้อมกับเหยื่อคู่ใจ
ตา กิตกับผมก็ชัก หัวเจ๊ต...ประกอบมือเองงงงออกมาสีส้มขาว คนละชุด นายแห้งก็ชักของแพงมาเล่นครับ เป้นเหยื่อ สตอร์ม ปลาสีน้ำเงินท้องขาว....ผมถาม "ไปซื้อมาเหรอ" เสียงตอบกลับมาครับน่าถีบให้ตกเรือซะนี่ "ป่าววว" " ยืมของไอ้เหน่งมา" แหง่วว..ลงทุนขนาด ทริปนี้น้องเหน่งของเราไม่ได้ลงเพราะว่า ลูกอ่อน พี่น้อง ยังไม่ลืมตาครับ เอาเหอะค่อยทริปหน้าและกัน น้องเหน่งก็เป็นคนขับรถรับส่งไปโดยหน้าที่
>>>>เรื่อเริ่มออกจากท่าเรือทับละมุวิ่งด้วยความเร็ว 7. น๊อต จะได้ลากปลาด้วย ชื่นใจกันถ้วนหน้า
ซึ่งผมนั่งดูลาดเลาก่อนให้ตากิตลงเป็นคนแรก ร้อนวิชา หรืออาดกันแน่ไม่รู้แน่ชัด แต่น่าจะพอๆกันทั้งสองอย่าง
เรือ ยังไม่ทันจะพ้นปากน้ำเสียงแกร๊กๆๆๆๆๆๆ...ยาวๆหนักๆ ของเบ็ด Pen ของตากิตก็ดังเหมือนช้างเหยียบ เอาล่ะครับพี่น้อง ..ไต๋หันมาค้อน กรูยังไม่ทันได้เปิดเบียร์เลย ล่อซะแล้วไต๋ก็ชะลอความเร็วให้ตากิตอัดมาแบบหนักๆสบายๆไม่ได้สู้ครับปลาทอ ลลิ่งหมดโอกาสสู้ตั้งแต่งับเหยื่อแล้วมันจะมาสู้อีกทีเมือตอนที่จะเอามัน ขึ้นแหละครับ
แหม มันก้คือ ไอ้สาก ไซด์ 4.5 กก. ถือว่าเรียกน้ำย่อยไปล่ะครับ ดูหน้าน้องตากิตสิครับ ภูมิใจขนาด ก็เจ้าตัวตกลูกปลามา 2เดือนเต็มครับ 55+ เพราะหน้ามรสุม ทำไงได้ ต้องรอโอกาสดี น่านฟ้าเปิด ทะเลเงียบ ไม่งั้นก็ หนาวกันล่ะครับ ออกทะเลโดยพะละกาล
เรือ วิ่งออกมาอีกได้สัก 15 นาที เอาล่ะครับ นายแห้งก็ตะโกนว่า โอ๊ยๆ กินแล้วๆ หันไปดูกำลังดึงสายมือเบอร์ 200 ผูกเหยื่อ สตร์อม สายนี้ตึงเปรี๊ยะแต่หมดสิทธิ์ขาดครับ 200 ก็เท่ากับสายเมาท์คอมของท่านแหละครับ หันไปดูปลานี้ลอยละลิ่วปลิวมาบนผิวน้ำก็ตะโกนบอกไต๋เรือให้ชะลอ น่าสงสารปลาครับปากจะฉีกซะ
นี่ พอลากมาถึงข้างเรือก็เป็นเจ้าสาก 5 กก ครับ ง่าาา สากชุม ผมยังไม่ได้ลงเหยื่อครับงานนี้ห่อหมกสากคงขายดีแน่ 555+ เพราะว่าฝีมือการทำห่อหมกปลา โดยเฉพาะปลาสากนี้ ป้าตรี/กรี แล้วแต่คนเรียก มารดาหรือว่าคุณแม่ของ ตากิต ทำอร่อยมากๆครับ ขอบอก
เออ..สาม น่ะเค้าไม่ลากครับมือใหม่ตอนนี้เค้ากำลังต่อสู้กับพิษเมาเรืออยู่ หน้าซีดเชียว แต่แก้เคล็ดครับ กินเบียร์ให้เมาซะเลย 555+ ก็ดีไปอย่าง เฮ้อ...แต่ล่ะคน .............................พอพูดกระนั้นเสียงรอกยี่ห้อโนเนมแต่อึด แข็งระดับลากเรือ ลอบหมึกเข้ามาหาทั้งลำก้เคยทำมาแล้ว รึว่าอึดลอบหมึกหนักประมาณ 150 กก. ขึ้นมาจะเอ๋เล่น(ตาเบ็ดไปเกี่ยวลอบของเค้าเอง)
เสียงดังแกร๊กๆๆๆๆแดร๊กตัวโอ ดังสนั่นล่ะครับ
ลองอัดเข้ามาเบาครับ ขนาดเรือยังไม่ชะลอ เลยบอกให้ลองชะลอดู ปรากฎว่า เป็นอีโต้มอญขนาด 2.5 กก. ครับ ตายแล้วแบนตามน้ำมาเลยเบา อิอิ ...เมาเลยตั้งเบรกไว้แข็ง..ธรรมดาครับอัดตัวเล็บ่อยๆก็เซ็งตั่งล่อมันแข็งๆ เลย....อาจจะโหดแต่ก็ไม่จุกจิกครับ
เอา เป็นว่าไม่ยอมล่ะครับ ล่อ มรกตทองมาแระ ชื่นใจ กินเบียร์ต่อ อิอิ วางเบ็ดไว้ต่อ ลากกันไปก็นานครับ 4.5 ชม กว่าเรือจะแม่ไปถึงเรือ ที่หมาย
อ่าววว......พูดมาตั้งนานยังอยู่ที่เรือแม่ครับเรื่องมันยาวขอบอกจะเล่าแบบ ละเอียดเลยล่ะครับสำหรับทริปนี้ สี่ชั่วโมงครึ่งก็ล่อไอ้สากไป 6 ตัว ขนาด 4 กก ขึ้นไปทั้งนั้น แล้วก็ อีโต้มอญ 12 ตัว ประมาณ 2.5-3 กก แล้วก็มีลากเสริมด้วยเหยือเชือกฟางสีแดง.... อิอิ ....เหยื่อพม่าครับ...
ลากได้ ปลาโอ ขนา 2-2.5 กก 24 ตัวครับ....เหยื่ออะไรก็สู้เชือกฟางกับปลาทูแขกไม่ได้ครับ เด็ดๆ...
พอหมดแสง ก็คือหมดเวลาลาก ต่างคนก็เก็บเบ็ด แล้วมานั่งล้อมวง ซดเบียร์คุยเฮฮาฆ่าเวลาไปเรื่อยๆกว่าจะถึงเรือเป้าหมาย
รอยยิ้มนักสู้......บนเรือแม่ของน้าเสม
รูป ทีมงาน- ล่างสุดขวา คนที่เดินใส่เสื้อสีเทา น้าเสม... กำลังดูแลลูกเรือคัดปูจากเรือลูกด้วยอารมณ์ขำ....และยังพูดจาขบตลกคนอื่นๆ อย่างเป็นกันเอง
END PART 1 | และ นี่คือบทเริ่มต้นสู่ทริปนี้ เป็นอันว่า เหยื่อที่ซื้อมา หมึก 5 กก ซื้อเอง แถมพอลงจากเรือแม่ น้าเสมให้เหยื่อลูกปลา ทูแขก(เปาล๊าง) มา 4 เข่ง ครับ ตกยังไงหมดนี่ เอาไปเลยไม่คิดเงิน แหน๊ะ.....ดูเอาเองครับ น่าเคารพขนาดไหน ก็ขอจบบทแรกแล้วค่อยมาต่อบท 2 เด้อ จะสนุก หรือไม่ ขอบคุณครับ |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
คอมเม้นคนละนิดเพื่อกำลังใจของทีมงาน